10 April 1993
Ik heb een interessant boek gelezen. De weg van de vreedzame krijger van Dan Milman. Enkele zinnetjes hebben een diepe indruk op me gemaakt: “Een dwaas is gelukkig als zijn begeerten zijn bevredigd. Een krijger is gelukkig zonder reden. Daarom is geluk de opperste discipline, hoger dan al het andere, dat ik je geleerd heb. Dit is de laatste opdracht die ik je ooit zal geven en hij duurt eeuwig. Gedraag je gelukkig, voel je gelukkig, wees gelukkig zonder ook maar een enkele reden. Dan kun je liefhebben en doen wat je wil. Het lijkt me toch onmogelijk altijd gelukkig te zijn. Toch is het dat, dat iemand tot een krijger maakt. Ik zeg je niet hoe je gelukkig moet zijn. Ik zeg je dat je gelukkig moet zijn. Blijf gewoon, dan kun je nuttig zijn voor anderen.”